“Goed nieuws voor de haarwerkers. Na heel wat overleg met de verschillende kabinetten en met ondersteuning van onze partner Unizo is er eindelijk duidelijkheid voor de haarwerkers. Klanten met een haarwerk of pruik kunnen deze laten vervangen of schoonmaken als ze een voorschrift hebben van de huisarts.”
Enkele uren later verschijnen de eerste mails in mijn mailbox: “Dokter, ik heb al enkele jaren haarextensions en deze moeten om de drie maanden vervangen worden. Als ik een doktersattest heb, kan mijn kapper deze verwijderen.” Een beetje later komt ook de eerste telefoon binnen: “Dokter, mijn pruik moet worden schoongemaakt, dus kunt u daar een voorschrift voor opmaken en doormailen?”
Ik kijk naar de berg administratie in mijn mailbox en naar de stapel op mijn bureau. Dat wordt weer enkele uren overwerken, want ik focus me eerst op de échte patiëntenzorg. Ik zal mijn patiënten die me echt nodig hebben niet in de kou laten staan, maar het wordt wel steeds moeilijker door de overvloed aan onnodige administratie. Alsof we onze handen nu nog niet vol hebben met de zorg voor onze coronapatiënten, het inhalen van de uitgestelde zorg, het opvangen van een golf aan psychische problemen en de algemene zorg voor het welzijn en de gezondheid van onze patiënten, waar naar mijn bescheiden mening toch de focus op zou moeten liggen.
Het doktersattest voor de pruik of extensions is een van de vele attesten die zomaar gevraagd worden. De zogenaamde ‘parapluattesten’ schieten als paddenstoelen uit de grond. Sommige attesten zijn tragikomisch: “Ik verklaar dat onderstaande patiënte haar been heeft gebroken en dus op school de lift moet gebruiken.” “Ik verklaar dat onderstaande patiënte in leven is” (i.k.v. levensverzekering). “Ik verklaar dat deze patiënt begeleiding nodig heeft in het ziekenhuis tijdens de consultatie.” “Ik verklaar dat onderstaande patiënt medisch in staat is om te vissen.” Je kunt het zo gek niet noemen of we moeten er een attest voor invullen. “Vraag het maar aan de huisarts.”
Het wordt hoog tijd dat de overheid de omstandigheden waarin een medisch getuigschrift van de behandelende arts geëist kan worden, verduidelijkt en inperkt, zo luidt ook het advies van de Orde der Artsen van 26 november 2020.
Sinds maart binden we met Jong Domus de strijd aan met de onnodige administratie (een huzarenstuk, dat kan ik u verzekeren) en vorige week werd een werkgroep opgericht met de andere artsensyndicaten BVAS en ASGB. Zo verenigen we ons als artsen om samen te zorgen voor verandering. Samen gaan we voor een grondige hervorming van de administratieve overlast zodat kwaliteitsvolle zorg op de eerste plaats kan blijven staan.
Ik stempel ondertussen rustig verder.
Dr. Sophie Van Steenbergen – Jong Domus Dr. Anthony Dheere – Jong Domus
Dr. Pieter Mertens – ASGB
Dr. Sylvie Geurts – BVAS